تاریخچه کشف پلاستیک
به سال‌های بسیار قبل از اکتشاف و تولید پلاستیک در قالبی که امروزه می‌شناسیم،
بازمی‌گردد. در زیر به تاریخچه کشف پلاستیک می‌پردازم:
قرن 19: ابتدایی‌ترین شکل‌های پلاستیکی که کشف شدند، شامل پلاستیک هایی بود که از
منابع طبیعی مانند لاستیک، سلولز و شیر پروانه استخراج می‌شدند. این نوع پلاستیک ها در
ابتدا بیشتر به عنوان جایگزینی برای موادی مانند چوب، شیشه و فلزها مورد استفاده قرار
می‌گرفتند.
قرن 20: در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20،
تکنولوژی‌های جدیدی برای تولید پلاستیک ها ایجاد شد. در سال 1907، لئون بخلاند و فردریک
استولمن، دو شیمی‌دان بریتانیایی، نخستین پلاستیک سنتتیک را با نام “باکلایت” اختراع کردند.
پس از آن، تولید پلاستیک ها با استفاده از تکنولوژی‌هایی مانند پلیمریزاسیون به مرحله جدیدی
رسید.
دهه 1930: در دهه 1930، پلاستیک‌هایی مانند پلی‌اتیلن و پلی‌وینیل کلراید (PVC) به تولید عمده
رسیدند. این پلاستیک ها به دلیل خواص مورد استفاده و هزینه تولید کم، به سرعت در صنعت
و زندگی روزمره جایگزین مواد دیگر شدند.
دهه 1950: در دهه 1950، تولید پلاستیک به مرحله بزرگتری رسید. توسعه پلی‌اتیلن نرم و سخت،
پلی‌استیرن و پلی‌پروپیلن باعث افزایش استفاده از پلاستیک ها در برخی صنایع مانند بسته‌بندی،
خودروسازی و الکترونیک شد.
دهه 1970: این دهه شاهد توسعه پلاستیک های جدیدی بود که ویژگی‌های خاصی مانند مقاومت
در برابر حرارت، شفافیت و انعطاف‌پذیری داشتند. مثال‌هایی از این پلاستیک‌ها عبارتند از پلی‌کربنات،
پلی‌اتیلن ترفتالات (PET) و پلی‌کربنات دیمتیل‌ترفتالات (PCDMT).
دهه 1980: در دهه 1980، تولید پلاستیک‌ها به سطح بیشتری رسید و محدودیت‌های محیط زیستی
پلاستیک ها برای اولین بار مورد توجه قرار گرفت. در این دهه، آگاهی درباره آلودگی پلاستیکی و نیاز
به بازیافت پلاستیک‌ها بیشتر شد.
همچنین، پژوهش های مداوم در زمینه توسعه پلاستیک های قابل تجدیدپذیر و قابل تجزیه محیطی
در حال انجام است تا محصولات پلاستیکی به طور کامل قابل بازیافت و تجدیدپذیر باشند و تأثیرات
زیست محیطی آنها کاهش یابد.
ببینید :
